Στέκια ζωηρά και πιο ήσυχα, μεσημεριανά και βραδινά, για παρεΐστικο άραγμα και για πιο καλή έξοδο, έχουν πιάσει πόστο σε διάφορες αστικές ανοιχτωσιές. Σε πεζόδρομους, πεζοδρόμια και πλατείες. Στο κέντρο και αλλού. Ανάμεσα σε πολυκατοικίες, δίπλα σε πρασιές, σε κουτσουπιές, συκιές, πλατάνια και όσα άλλα δέντρα πρασινίζουν τις αθηναϊκές γειτονιές, κάτω από τέντες ή αττικό ουρανό. Το μενού έχει μεζέδες, σαλάτες που μυρίζουν καλοκαίρι, λαδερά που μελώνουν γυαλίζουν, πιάτα κλασικά και πιο έντεχνα, πιο μοντέρνα, πιο ευφάνταστα, τα ποτήρια ούζα, κρύες μπίρες και ωραία κρασιά η Αθήνα (εντάξει έχουμε και λίγο Πειραιά) βάζει το σάουντρακ και το σκηνικό. Mάλλον δεν υπάρχει πιο «καλοκαίρι στην πόλη» απ’ αυτό.
Αφαία, Θησείο
Μοντέρνος καφενές σε μια ανοιχτωσιά του Θησείου, με θέα τα φουγάρα της Τεχνόπολης και τα πέρα-δώθε του Ηλεκτρικού στη γέφυρα του Πουλόπουλου. Εκεί πίνουμε κρύες μπίρες από ελληνικές μικροζυθοποιίες ή τσίπουρα και ούζα ενώ τσιμπολογάμε τυριά, ντοματοσαλάτα με λαδένια, φάβα με καπαρόμηλα, χοντροκομμένες τηγανητές πατάτες σερβιρισμένες με αγιολί με θυμάρι, κατσικίσιο κορμό από τη Φάρμα Μαλτέζος, πιροσκί και άλλα ακόμη μεζεδάκια ή πιο χορταστικά πιάτα όπως τα μακαρόνια με κιμά με ζυμαρικά paccheri και κρέμα από πεκορίνο Αμφιλοχίας. Γ.Π.
Αίθρας 1, Θησείο, T/6977-148.019
Βλάσσης, Ιλίσσια
Λευκά τραπεζομάντιλα κάτω από ψηλά καταπράσινα δέντρα, στον πεζόδρομο παράλληλα της Μιχαλακοπούλου. Αστική ευγένεια, ωραίο σέρβις, καλομαγειρεμένα πιάτα ημέρας και εκλεκτά μαγειρευτά. Στον Βλάσση κάνουν σοφρίτο και παστιτσάδα, φρυγαδέλια, μαγειρίτσα, κανονική σπιτική ελληνική κουζίνα δηλαδή. Μεγάλη έμφαση δίνουν στα ψάρια. Τα κάνουν ψητά, τηγανητά ή τα βάζουν σε αθηναϊκή σαλάτα με μαγιονέζα, που πάντα παραγγέλνω. Δυνατό χαρτί του εστιατορίου είναι βέβαια και τα λαδερά – είναι μετρημένα στο λάδι τους, ούτε «πνιγμένα» ούτε στεγνά. Όνειρο τα εποχικά γεμιστά και το μπριάμ. Μ.Π.
Μαιάνδρου 15, Ιλίσια, Τ/210-72.56.335
Κίτσουλας, Χαλάνδρι
Τι έχει αυτό το απλό μαγειρείο και το αγαπάμε τόσο; Λαδερά που μελώνουν και γυαλίζουν, αρνάκι που λιώνει με ένα τσακ του πιρουνιού και σερβίρεται με τα λεμονάτα του ζουμιά, παστίτσιο σαν από παλιό τραπέζι καλομαγείρισσας θείας. Και φρικασέ και γιουβέτσι -– όλα οικεία, οικονομικά και καλοδουλεμένα, σαν να μαζεύτηκαν οι σπεσιαλιτέ πολλών μανάδων στο ίδιο μενού. Και όλα αυτά στα τραπεζάκια κάτω από τη σκιά της συκιάς. Γ.Π.
Φιλικής Εταιρείας 25, Χαλάνδρι, Τ/210 – 68.14.798
Λινού Σουμπάσης και ΣΙΑ, Μοναστηράκι
Χόρτα με τριμμένη ντομάτα, αχνιστά ψάρια, κακαβιά με κοκκινοπίπερο, κολοκυθάκια με τους ανθούς τους γεμιστούς μαζί με κυανό τυρί, αμπελοφάσουλα και κρεμμύδια στον φούρνο, μακαρονάδα με καραβίδες και ζουμί να το πιεις με το κουτάλι. Εδώ τα πιάτα και ο πεζόδρομος μυρίζουν καλοκαίρι. Στο Λινού Σουμπάσης και ΣΙΑ ο Λουκάς Μάιλερ και η ομάδα του ψάχνουν τα τοπικά και τα εποχικά υλικά και μαγειρεύουν μια φρέσκια ελληνική κουζίνα – πιάτα λιτά, θρεπτικά, με ρουστίκ ομορφιά που ταιριάζει τέλεια με την εποχή. Γ.Π.
Μελανθίου 2, Μοναστηράκι, Τ/210-32.20.300
Λόντζα της Γειτονιάς, Εξάρχεια
Χυλοπίτες με τριμμένη φέτα και πατάτες με αυγά, κεφτεδάκια, αλλά και μαγειρευτά πιάτα ημέρας, από γίγαντες, παστίτσιο και γεμιστά μέχρι τουρλού με κολοκυθάκια μαζί τους ανθούς τους, μελιτζάνες και μπάμιες παρέα. Στο πεζοδρόμιο της Χαριλάου Τρικούπη πάμε για φαγητό απλό, νόστιμο και οικονομικό. Γ.Π.
Χ. Τρικούπη 76, Εξάρχεια, Τ/210 – 36.12.334
Μαργαρώ, Πειραιάς
Η ψαροταβέρνα που εύχεσαι να βρεις στις διακοπές βρίσκεται σε μια άκρη του Πειραιά με θέα τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Το μενού είναι σχεδόν φιξ, πράγμα που σημαίνει γρήγορες αποφάσεις και εξπρές σέρβις. Εδώ και δεκαετίες δύο πράγματα θα βρεις στη Μαργαρώ, γαρίδες ή καραβίδες και μπαρμπούνια ή κουτσομούρες, αναλόγως την εποχή. Ντοματοσαλάτα, ψωμί για βούτες, μπίρα και είσαι βασιλιάς. Ολόφρεσκη πρώτη ύλη, μαστοριά στο τηγάνισμα (σημαντικό ότι τα λάδια αλλάζονται συνεχώς) και σέρβις ανθρώπινο και αποτελεσματικό. Ζουμερά ψαράκια καλοαλατισμένα, γαρίδες που τρώγονται ολόκληρες και ατμόσφαιρα κυκλαδίτικη. Γ.Π.
Λεωφ. Χατζηκυριακού 126, Πειραιάς, Τ/210-45.14.226
Ντύλαν, Κυψέλη
Στον πεζόδρομο της Αγίας Ζώνης στην Κυψέλη, που αποπνέει γειτονιά και είναι γεμάτος με συνοικιακά μαγαζιά, βγάζει τραπεζοκαθίσματα το Ντύλαν. Στα ηχεία παίζει κλασικό ροκ από τις δεκαετίες 1960 έως 1990, η κουζίνα είναι ανοικτή το σέρβις ζεστό και απροσποίητο, χωρίς να σου αφήνει απορίες και το μενού είναι στημένο στη φιλοσοφία του μοιράσματος, με πιάτα που συμπληρώνουν το ένα το άλλο. Ο σεφ Βαγγέλης Βέης προτείνει όλα να μπαίνουν στη μέση και ο καθένας να παίρνει όσο θέλει. Μ.Π.
Αγίας Ζώνης 38, Κυψέλη, Τ/210 – 86.68.899
Ουζερί του Λάκη, Πλατεία Βικτωρίας
 Φωτογραφία: Άγγελος Γιωτόπουλος |  Φωτογραφία: Άγγελος Γιωτόπουλος |
Είναι ωραίο απάγγιο, ό,τι πρέπει για να βρεθείς με φίλους για χαλαρό τρωγοπίνειν. Η ρετρό ταμπέλα είναι πάντοτε στη θέση της, πλέον έχουν και έναν ακόμη χώρο απέναντι (στέγαζε νωρίτερα το Victoria Square Project του Ρικ Λόου και τώρα έχει γίνει θαλασσινός και αυτός)και τα εξωτερικά τραπέζια απλώνονται ανάμεσα στα δύο δυο μαγαζιά που είναι στην ουσία ένα. Εκεί στον πεζόδρομο στο πλάι της πλατείας Βικτωρίας, με φόντο δεντράκια, εισόδους πολυκατοικιών, παιδιά που κλωτσάνε τη μπάλα τους και κάποιους που κάνουν τη βόλτα τους στη γειτονιά, τρως νόστιμο αχνιστό σαλάχι και γαλέο τηγανητό με ντούρα σκορδαλιά και τα θαλασσινά μαγειρευτά που βγαίνουν από την κουζίνα ανάλογα με τα διαθέσιμα και τα κέφια της Άννας. Έχεις δε να διαλέξεις ανάμεσα σε αμέτρητα ούζα και τσίπουρα – στα ράφια του π μαγαζιού θα δεις στριμωγμένη όλη τη συλλογή που έχει φτάσει τις 171 ετικέτες. Α.Σ.
Ελπίδος 16, πλατεία Βικτωρίας, Τ/210 – 82.13.776
Πελεκάνος, Κεραμεικός
Σε έναν σχεδόν κρυμμένο πεζόδρομο με γιασεμιά και βουκαμβίλιες στον Κεραμεικό άνοιξαν το λιτό και φιλόξενο ουζερί τους η Βιβή Λαμπροπούλου και ο Νικόλας Κοκολάκης. Έφτιαξαν έναν χώρο όμορφο, απλά διακοσμημένο, με το λευκό και το γαλάζιο να επικρατούν, λίγα κάδρα στους τοίχους με θαλασσινά θέματα, ξύλινες καρέκλες με ψάθα και τραπεζάκια στρωμένα με χαρτί του ιχθυοπωλείου. Εδώ τρως μικρά ψάρια και θαλασσινά κατευθείαν από την Τήνο, και πίνεις craft μπίρες και επιλεγμένα ούζα και τσίπουρα. Μ.Π.
Σφακτηρίας 24, Κεραμεικός, Τ/213 – 046.7173
Το Ρίνι, Μουσείο
Στον αύλειο χώρο μεταξύ δύο αθηναϊκών πολυκατοικιών υπάρχει μια όμορφη γωνιά: έξω οι φερ φορζέ και τα γιασεμιά και μέσα η ανοιχτή κουζίνα. Πρόκειται για το μικρό, φιλόξενο καφέ και γαστρομαγειρείο της Μαρίνας Χρονά, που έχει μεγάλη αγάπη για τα προϊόντα μικρών Ελλήνων παραγωγών και τα ψάχνει πολύ. Της αρέσει να εμπνέεται από το ίδιο το υλικό, την εποχή, τις γεύσεις της ελληνικής παράδοσης και από τα μέρη που επισκέπτεται. Το ραγού από κιμά κόκορα, με ζυμαρικό κοχύλια και γραβιέρα Σύρου, είναι ένα πιάτο ημέρας πολύ νόστιμο. Τα λαζάνια φούρνου με μελιτζάνα, ντομάτα, βασιλικό και στρατσιατέλα είναι comfort και πολύ χορταστικά. Έχει και άλλα ωραία στο μενού, που αλλάζουν συχνά ανάλογα με τα προϊόντα που βρίσκει στην αγορά. Το μαγαζί ανοίγει από νωρίς πρωί για καφέ που τον παίρνουν από το Underdog και κάποια πολύ νόστιμα πιάτα για brunch. Ιδίως η σαξούκα και το τοστ με μουχαμάρα είναι τοπ. Μ.Π.
Ρεθύμνου 8, Αθήνα, Τ/210-88.36.781
Amen, Παγκράτι
Καιρό του πήρε του Γιώργου Στυλιανουδάκη να βρει το σωστό σημείο για να στεγάσει το εστιατόριό του. Όταν το βρήκε είπε «αμήν» και το βάφτισε αναλόγως. Μοντέρνα αυγά με στάκα, γκουρμεδομερακλίδικα μοσχαρίσια γλυκάδια σερβιρισμένα με ραβιόλι και άγρια χόρτα ζουμερές γαρίδες Κοιλάδος με ξινό τραχανά ζωμό οστρακοειδών και μυρωδάτη γκρεμολάτα όλο νοστιμιά, η γνωστή, signature κακαβιά της Αγιάς Γαλήνης, αλλά και μανέστρα με σιδηρόδρομο μπρεζέ και αρσενικό Νάξου – στο Amen στον ήσυχο και ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό παγκρατιώτικο πεζόδρομο της Ηρώνδα, τρως σύγχρονα ελληνικά πιάτα με ευρεία ματιά και την κρητική καταγωγή του σεφ να ξεμυτίζει πού και πού. Ωραία και τα γλυκά. Η τάρτα με κεράσια και σουμάδα που δοκίμασα την τελευταία φορά μου άρεσε πολύ. Α.Σ.
Ηρώνδα 8, Παγκράτι, Τ/210-72.99.612
Annie Fine Cooking, Νέος Κόσμος
Μικρό, ήσυχο, φιλόξενο, με ανοιχτή κουζίνα που θυμίζει σπιτική. Στο Annie του Νέου Κόσμου, κάτω από τα δέντρα, στον πεζόδρομο, τρώμε τωρινό ελληνικό φαγητό από τα χέρια της σεφ Κωνσταντίνας Κασπαρίδου. Το μενού αλλάζει συχνά ακολουθώντας την εποχικότητα και την όρεξη της ομάδας και μπορεί να πετύχετε από ένα διαφορετικό μπακαλιάρο σκορδαλιά μέχρι φασόλια Φενεού με χταπόδι ξιδάτο. Στα συν και τα ωραία κρασιά του καταλόγου. Γ.Π.
Μεναίχμου 4, Νέος Κόσμος, T/210 -92.13.690
Materia Prima, Παγκράτι
Το σκηνικό; Mεταλλικά τραπεζάκια κάτω από τα δέντρα (νομίζω ότι είναι ψευδοπιπεριές, αλλά δεν παίρνω όρκο), χαμηλός φωτισμός, μια μικρή λίστα με φιάλες/ποτήρια που αλλάζει συχνά –plus 700 ετικέτες από τον ελληνικό και διεθνή αμπελώνα στη διάθεση του σομελιέ– σε ένα κουλ wine bar που έχει πιάσει πόστο στο πλάι της παγκρατιώτικης πλατείας Μεσολογγίου. Τα πιτσιρίκια κλωτσάνε τη μπάλα τους παραδίπλα, οι γείτονες πιάνουν την κουβέντα και τα τραπέζια μοιράζονται παρέες και ζευγάρια, ντόπιοι και τουρίστες που μένουν ή βολτάρουν στη γειτονιά. Για να συνοδεύσετε το κρασί σας υπάρχουν αρκετές προτάσεις για τσιμπολόγημα, από ελληνικά και ξένα τυριά μέχρι μικρά και μεγαλύτερα πιάτα σε τέμπο θαλασσινό ή στεριανό. Α.Σ.
Πλατεία Μεσολογγίου 3, Παγκράτι, T/210 -72.55.171
Αteno Cook & Deli, κέντρο
Το εστιατόριο και ντελικατέσεν που άνοιξε τον περασμένο χειμώνα στην Αιόλου σε ένα διώροφο νεοκλασικό του 1831 χωράει πολλά. Τα έξοχα χειροποίητα αλλαντικά της Metameat του Βαγγέλη και του Σπύρου Λιάκου –τα παίρνεις και σε σάντουιτς από το παράθυρο στο πλάι–, τα νόστιμα σύγχρονα πιάτα του Νίκου Καραθάνου και μπόλικα καλούδια που έχουν διαλέξει και οι μεν και ο δε από όλη την Ελλάδα στα ράφια: ελιές από το Βατοπέδι, ιδιαίτερα ζυμαρικά από την Κέρκυρα, ελαιόλαδα μικρών παραγωγών, μέλια… Δοκιμάστε οπωσδήποτε τη ρεβυθάδα του σεφ με μπακαλιάρο, που πρώτα τον ψήνουν σε μια ζύμη με αλάτι και λεμονόφυλλα για να πάρει άρωμα και μετά τον ανακατεύουν με τα όσπρια, αλλά και τον ιδιαίτερο μουσακά, με μελιτζάνες ρολάκια, νόστιμο, σαλτσάτο κιμά αρωματισμένο με κανελογαρίφαλα και μπόλικη ρευστή μπεσαμέλ. Αντί για τις κλασικές, μελωμένες πατάτες, έχει τα τραγανά πατατάκια του BaseGrill, να κάνουν κρατς σε κάθε μπουκιά. Α.Σ.
Αιόλου 52 και Μιλτιάδου, Τ/210 – 32.23.223
Birdman, Σύνταγμα
Λιχούδικα yakitori, kushiyaki, nigiri, και απολαυστικά donburi bowls – οι γιαπωνέζικου στυλ λιχουδιές που επιμελείται ο Άρης Βεζενές βασίζονται στη nose to tail φιλοσοφία και σε πρώτης τάξης κρεατικά. Για συνοδεία: μίνιμαλ, στιβαρά κοκτέιλ και χάζι στην περαντζάδα του κέντρου. Γ.Π.
Σκούφου 2 και Βουλής 35, Σύνταγμα, Τ/210 – 32.12.800
Βοbo, Κουκάκι
Στο ωραίο πεζοδρόμιο του Κουκακίου που εποπτεύει την κίνηση της Συγγρού και το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, διαλέγουμε κρασί από μια μεγάλη λίστα, τυριά και μεζέδες που ταιριάζουν με την οινοποσία. Ένα wine bar που ξέρει τα πάντα από κρασί, δίνει ωραίες και καλοφιλτραρισμένες επιλογές σε διεθνείς και ελληνικές ετικέτες, ενώ και το φαγητό είναι δουλεμένο και νόστιμο. Ν.Μ.
Αναστασίου Ζίννη 36, Κουκάκι, Τ/210-92.44.244
Ella, Σύνταγμα
Το αγαπούν οι ξένοι, το αγαπάμε κι εμείς για τους ίδιους λόγους: είναι σε βολικό σημείο για να καθίσεις μετά από βόλτες στο κέντρο και δεν υπάρχει περίπτωση να μην ευχαριστηθείς το υπέροχο φαγητό της σεφ Νένας Ισμυρνόγλου. Το μενού βασίζεται στην παραδοσιακή ελληνική κουζίνα κι έχει κάτι για όλους, μικρούς και μεγάλους. Χ.Τ.
Μητροπόλεως 26, Σύνταγμα, Τ/210-33.15.5 4 7
Wine is Fine, Μοναστηράκι
Καθιστοί ή όρθιοι με ένα ποτήρι στο χέρι. Για φουλ φαγητό ή για κρασί και ελαφρύ τσιμπολόγημα. Όπως και να χει, στο Wine is Fine περνάμε καλά. Το φρέσκο, κάζουαλ wine bar που έστησαν στη Βύσσης δυό Γάλλοι λάτρεις του κρασιού μαζί με τον Έλληνα σεφ Σταύρο Χρυσαφίδη ταιριάζει με το καλοκαίρι. Μαζί με τα διαλεγμένα κρασιά κρασιά, αποκλειστικά ήπιας οινοποίησης (με προέλευση κυρίως από την Ελλάδα και τη Γαλλία) τρώμε μπαγκέτα με βούτυρο, καλοφτιαγμένο μοσχαρίσιο ταρτάρ, μακαρονάδα με τριμμένο αυγοτάραχο και άλλα απλά και μπιστρουδένια πιάτα. Γ.Π.
Βύσσης 6, Μοναστηράκι, T/210-32.30.304
Guerilla burger, Εξάρχεια
Πεζοδρόμιο, καφάσια, παγωμένη craft μπίρα και ένα από τα καλύτερα μπέργκερ της Αθήνας. Στη γωνία της Σολωμού με την Τζωρτζ, ο Fahd-Αλέξανδρος Hassan Kassem, προσφέρει ένα και μόνο προϊόν: ένα λιτό τσίζμπεργκερ-απλό, οικονομικό αλλά και μελετημένο. Έχει μπιφτέκι από μοσχαρίσιο κιμά, american cheese, κέτσαπ, μαγιονέζα, μουστάρδα και τίποτε άλλο. Μ.Π.
Σολωμού 33, Εξάρχεια, Τ/213-02.87.944
Heteroclito, Σύνταγμα
Με στυλ γαλλικό και κρασί ελληνικό, το Heteroclito σερβίρει γηγενείς και σπάνιες ντόπιες ποικιλίες, πιο μικρά και λιγότερο γνωστά οινοποιεία, αρκετά βιοδυναμικά κρασιά και συστήνει στους οινόφιλους νέους παραγωγούς που εφαρμόζουν ήπιες τεχνικές οινοποίησης. Εδώ ήπιαμε για πρώτη φορά Κοντοζήση, Τάτση, Βαϊμάκη, οινοποιούς που σήμερα έχουν καθιερωθεί. Πλατό με τυριά και αλλαντικά για να συνοδεύσετε το κρασί στην υπέροχη πιάτσα με την περατζάδα. Ν.Δ.
Φωκίωνος 2 και Πετράκη 30, Σύνταγμα, Τ/210-32.39.406
Nolan, Σύνταγμα
Στην κοσμοπολίτικη γωνία Βουλής και Απόλλωνος, στην πιο έθνικ γαστρονομική γειτονιά της πόλης, απολαμβάνουμε σύγχρονα πιάτα με ελληνικές και ασιατικές επιρροές. Σιγουράκι όταν θέλουμε κάτι νόστιμο, αρκεί να φροντίσουμε να κάνουμε έγκαιρα κράτηση για τραπέζι. Ν.Μ.
Βουλής 31-33, Αθήνα, Τ/210-32.43.545
Jeràr, Δάφνη
Το κέρδισε το στοίχημα το μπιστρονομικό σενάριο του Χάρη Νικολούζου: στον πεζόδρομο της Δάφνης, ανάμεσα σε δύο σουβλατζίδικα και με μια παιδική χαρά απέναντι, κόσμος από όλη την πόλη τρώει τα γνωστά πια nuggets κουνελιού και τα άλλα fine comfort πιάτα που βγαίνουν από την κουζίνα. Αυτή την εποχή θα δοκιμάσετε και τα φασολάκια ή μπάμιες κίμτσι που φτιάχνουν και αρνί (χεράκι) γλασαρισμένο με μια σάλτσα από τα κόκκαλα και σερβιρισμένο με δροσερή ραϊτα. Να πω όμως και για κάτι που έρχεται και που υποπτεύομαι ότι θα χτυπήσει μυστικές χορδές σε γλυκατζήδες και νοσταλγούς: όπου να ‘ναι στα επιδόρπια θα προστεθεί Σικάγο. Με παγωτό με μονοποικιλιακή σοκολάτα Εκουαδόρ, χειροποίητη σάλτσα σοκολάτας, αφρατεμένη σαντιγί με βανίλια, κροκάν αμυγδάλου και τραγανούς καρπούς κακάο. Α.Σ.
Αγίας Βαρβάρας 55, Δάφνη Τ / 210-97.55. 764
Lisa, Κυψέλη
Μαστόρικα φτιαγμένη πίτσα με φυσικό προζύμι και χάζι στον πεζόδρομο. Στο Lisa, στη Φωκίωνος Νέγρη, ανοίγουν φρέσκα ζυμάρια και ψήνουν, σε τρεις εντυπωσιακούς θολωτούς φούρνους, πίτσες στα πρότυπα της Νάπολης αλλά σε πιο σύγχρονη «μετάφραση» – λεπτό, μαλακό ζυμάρι που χρειάζεται να το διπλώσεις για να φας, αλλά στεφάνι μικρότερο και λιγότερο «ψωμένιο». Το μενού έχει από μαρινάρα (από τις πιο ωραίες επιλογές) μέχρι πίτσα με marmite, μοτσαρέλα, προβολόνε, σκόρδο και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Όσοι προτιμούν τα καυτερά ας δοκιμάσουν την Lucifer με πικάντικο ιταλικό λουκάνικο nduja ή μια διαφορετική εκδοχή της pepperoni με σάλτσα ντομάτας, σαλάμι spianata, προβολόνε, παρμεζάνα και χαλαπένιος. Γ.Π.
Φωκίωνος Νέγρη 25, Κυψέλη, Τ/6936 -772.165
Oinoscent, Σύνταγμα
Στέκι των κρασόφιλων του κέντρου και όχι, με τραπέζια στο πεζοδρόμιο, ωραία αύρα και στιλάτο περιβάλλον, το Oinoscent έχει και vibes κανονικού μπαρ, με κόσμο όρθιο στη μπάρα και ωραία βαβούρα. Χίλιες + ετικέτες κρασιού και pairing με επιλογές από το εποχικό μενού. Μ.Π.
Βουλής 45-47, Σύνταγμα, Τ/210 – 32.29.374
Τsiftis, Ιλίσια
Εποχικά ελληνικά πιάτα με σύγχρονο χαρακτήρα –το μενού αλλάζει πολύ συχνά– σε έναν δεντρόφυτο πεζόδρομο που δυο βήματα από την κίνηση της Μιχαλακοπούλου σε κάνει να αισθάνεσαι… αλλού. Από την «τσίφτικη» κουζίνα αυτό τον καιρό βγαίνουν μια ζουμερή και δροσερή ντοματοσαλάτα με κεράσια, σφέλα Μεσσηνίας και φρέσκια ρίγανη και κόκορας με αμπελόφυλλα και μπάμιες που σεταρισμένα με ένα τραγανό ελληνικό ροζέ από τη λίστα τους είναι ταμάμ. Αν πιάσεις ένα από τα τραπέζια με τις καρέκλες με τα χρωματιστά κορδόνια που παραπέμπουν σε εκείνες των παλιών σινεμά, κάτω από τα παράθυρα του μαγαζιού και απέναντι και πάρεις στα χέρια σου το μενού θα σου γυαλίσουν πολλά ακόμη. Α.Σ.
Μιχαλακοπούλου και Σεβαστείας, Ιλίσια, T/210-77.54.246
