Σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα, ο Θεός έφτιαξε τον Πόρο στα μέτρα του ανθρώπου. Αμμουδερές παραλίες, κρυστάλλινα ρηχά νερά, μία από τις πιο γραφικές Χώρες του ελληνικού χάρτη, μέγεθος που αγκαλιάζεται όλο με τα πόδια. Ιδανικός για τις πρώτες νησιώτικες εξορμήσεις.
Το δελφίνι θα σε πάει πιο γρήγορα (σε μία ώρα), αλλά αξίζει να πάρεις το πρωινό πλοίο της γραμμής, που μέσα από μια γαλήνια, πανέμορφη διαδρομή δύο ωρών, παρέα με τα θαλασσοπούλια και τον αφρό των κυμάτων, θα σε βάλει κατευθείαν στο πνεύμα μιας εκδρομής που μυρίζει ελληνικό κινηματογράφο, τσαχπίνικα τραγούδια της Αλίκης και ανέμελη Ελλάδα του ’60. Χτισμένος πάνω σε δυο νησάκια που χωρίζονται με ένα μικρό κανάλι, την πευκόφυτη Καλαβρία και την ολόλευκη σαν περιστέρι Σφαιρία, αν ο Πόρος ήταν κείμενο, θα χωριζόταν σε τρεις παραγράφους: το Ασκέλι, το πιο λαϊκό κομμάτι, το αριστοκρατικό Νεώριο και τη Χώρα, που είναι εκεί για όλους. Απέναντι ακριβώς, ο Γαλατάς και το Λεμονοδάσος. Ο πιο-μικρός-δεν-γίνεται Πόρος, τελικά, δεν χωρά σε ένα σαββατοκύριακο. Έχει τόσα πολλά και διαφορετικά να σου δείξει κι εσύ μπορείς κάθε φορά να τον φέρεις στα μέτρα σου: την άνοιξη θα τον περπατήσεις, το καλοκαίρι θα αράξεις στις παραλίες του, το χειμώνα και το φθινόπωρο θα τον πάρεις με το ποδήλατο ή θα εξερευνήσεις και την αντίπερα όχθη του Γαλατά (η δίλεπτη βαρκάδα έχει κάτι το ονειρικό, ιδιαίτερα το βράδυ, αλλά το χωριό απέναντι δεν έχει κάτι ιδιαίτερο για τον επισκέπτη).
Στα σοκάκια του αριστοκρατικού Νεωρίου
Ατμόσφαιρα ατόφια από την “Αλίκη στο Ναυτικό”, που γυρίστηκε εδώ, και κοσμοπολιτισμός του σήμερα, ιστορία παλιά και σύγχρονη, βουνό και θάλασσα, όλα μπλέκονται χαριτωμένα, ακολουθώντας την πιο παιχνιδιάρα ακτογραμμή που σε τρελαίνει με τα δαντελωτά στριφογυρίσματά της. Πιο οικείος, πιο προσιτός από την Αίγινα και τις Σπέτσες, ο Πόρος έχει στιλ. Σαν καρτ ποστάλ που δεν είναι μόνο πρόσοψη, αλλά διαθέτει και έναν πλούσιο εσωτερικό κόσμο.
Μην το χάσεις
Η πόλη του Πόρου, χτισμένη πάνω σε δύο λόφους, με τρεις συνοικίες, την Πούντα, την Μπρίνια και τον Μύλο, θα μπορούσε να μονοπωλήσει πολλά ταξίδια σου. Πολύ μεγάλη, με διαφορετικές πλευρές, καλοσυντηρημένη και πεντακάθαρη, ένα ταξίδι στο χρόνο που μπορεί να χωρέσει δεκάδες διαφορετικές βόλτες, ανάλογα με την αντοχή σου στις ανηφόρες. Νεοκλασικά και φτωχικά πανέμορφα σπιτάκια, λευκό και ώχρα, λουλουδιασμένες αυλές και καλντερίμια και μια τεράστια παραλία 1.200 μέτρων, που χωρίζεται σε πολλές διαφορετικές ζώνες: η μαρίνα, το τουριστικό κομμάτι, με τα καφέ, τα μαγαζιά και τα εστιατόρια, το κομμάτι με τις ψαροταβέρνες και τα πανέμορφα αρχοντικά, μια γαλήνια απόληξη σε ένα μαγικό πάρκο πάνω στο νερό, στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου. Και όσο ανεβαίνεις, η θέα να γίνεται όλο και πιο μαγική, το γαλάζιο, το Λεμονοδάσος, οι πλαγιές των Αδερών, το στενό μπογάζι του Πόρου. Αξίζει να φτάσεις ως το Προγυμναστήριο, την εξοχική κατοικία του Όθωνα. Μια πόλη ολοζώντανη, μέρα και νύχτα.Unmute
Οι παραλίες προσφέρονται για την πρώτη βουτιά με φόντο πράσινο
Η επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο θα σε βάλει στο κλίμα ενός νησιού με ιδιαίτερη ιστορία. Το Ρολόι του 1927 είναι το σήμα κατατεθέν του νησιού. Με μια μικρή ανηφορική διαδρομή από το λιμάνι, θα βρεις μια παρένθεση σιωπής από τη βουή της πόλης και την καλύτερη θέα για ινσταγκραμικά ενσταντανέ με φόντο το κυανόλευκο του Ρολογιού. Ένα πανέμορφο μονοπατάκι θα σε οδηγήσει στο ρομαντικό εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων με την υπέροχη θέα. Ίσως η πιο όμορφη διαδρομή της πόλης, στην άκρη της συνοικίας του Μύλου. Γαλήνη ιδανική για ονειροπόληση, πικνίκ ή διάβασμα. Το ηλιοβασίλεμα στο Μπούρτζι από το κάστρο που έχτισε το 1827 ο Γερμανός αξιωματικός Έιντεκ. Ενδείκνυται για μία από τις πιο ρομαντικές βαρκάδες, αλλά αν είσαι δεινός κολυμβητής, το φτάνεις και με κρόουλ.
Η θέα από τον ναό του Ποσειδώνα και το γειτονικό άρτια διατηρημένο παλιό αλώνι. Αξίζει να κάνεις τη διαδρομή των 8 χλμ. με τα πόδια, μέσα από το πευκοδάσος. Το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής αξίζει για τη θαλασσινή του θέα, για τη διαδρομή ως εκεί αλλά και για το “Μελίστακτο”, ακριβώς μπροστά στην είσοδό του. H Citronne Gallery, πάνω στην παραλία, σου δίνει την ευκαιρία να εξερευνήσεις το εσωτερικό ενός αρχοντικού του 18ου αιώνα, εξερευνώντας ταυτόχρονα τη δουλειά σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών. Ο Λαογραφικός Σύλλογος Γυναικών Ποριώτισσα θα σε ξεναγήσει στο παρελθόν του Πόρου μέσα από δύο κουκλίστικα δωμάτια που καταφέρνουν να χωρέσουν όλη την παράδοση του νησιού και την ψυχή των παλιών πραγμάτων.
Σαν καρτ ποστάλ που δεν είναι μόνο πρόσοψη, ο Πόρος έχει στιλ
Ο παράδεισος του περιπατητή
Ο Πόρος θα σου αποκαλύψει καλύτερα τη γοητεία και τα μυστικά του, αν αποφασίσεις να τον περπατήσεις μέσα από δύο βασικές και εύκολες διαδρομές, με βατές ανηφόρες και άξονα το ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο του νησιού.
Στην πρώτη διαδρομή, ξεκινώντας από την πόλη, περνάμε τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, το γραφικό κανάλι με τους ψαράδες και τις ψαρόβαρκες, συναντάμε τη μαγική, κόκκινη βίλα Γαλήνη, τον πρώτο αριστοκρατικό ξενώνα του νησιού, που φιλοξένησε τον Σεφέρη, τον Χένρι Μίλερ, τον Σαγκάλ, λογοτέχνες και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, περνάμε το Μικρό και το Μεγάλο Νεώριο και, ύστερα, το διάσημο Λιμανάκι της Αγάπης: παραλία μικρή αλλά μαγική, ιδανική φωλιά για τους ερωτευμένους –αρκεί να μην είναι στο φουλ της καλοκαιρινής σεζόν– με άμμο, καταπράσινα νερά και πεύκα. Ακολουθεί ο πολύβουος Ρωσικός Ναύσταθμος και καταλήγουμε στον γαλήνιο Γερολιμένα, έναν γοητευτικό ορμίσκο με θέα στη βραχονησίδα Πέτρα. Από εδώ ξεκινούν και οι πιο μοναχικές βουτιές, αν έχεις φουσκωτό ή νοικιάσεις σκάφος.
Στη δεύτερη διαδρομή, από το Κανάλι συνεχίζουμε στο Ασκέλι, τη Βαγιωνιά με τις ωραίες βίλες και το Μοναστήρι. Σ’ αυτές τις οργανωμένες παραλίες, το καλοκαίρι ο συνωστισμός και η βαβούρα κρύβουν το μοναδικό τους προφίλ, μια ομορφιά που θα απολαύσεις όσο προφταίνεις, το φθινόπωρο ή την άνοιξη. Και ο δρόμος ανηφορίζει μέσα από τα πεύκα για να καταλήξει στο μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής.
Μαγικό το τοπίο στον Ρωσικό Ναύσταθμο
Ρωσικός Ναύσταθμος
Ίσως το πιο μαγικό τοπίο του νησιού, με τον σκελετό του Ναύσταθμου που δώρισαν οι Ρώσοι στην Ελλάδα να στέκει γοητευτικός καταμεσής μιας παραλίας με τιρκουάζ νερά και θέα στο νησάκι Δασκαλιό. Ενίοτε γίνονται εδώ και συναυλίες (αν σου τύχει, είναι κάτι το μαγικό), αλλά η σύγχρονη ανάπτυξη με τα θαλάσσια σπορ και τις ξαπλώστρες έχει κλέψει τη μισή του ομορφιά. Ωστόσο, η καντίνα που έχει στηθεί διατηρεί ένα χρώμα παλιάς Ελλάδας, έχει ωραιότατη θέα και νοστιμότατο φαγητό: όλα φτιάχνονται επιτόπου: κεφτεδάκια μαμαδίσια, σαλάτες και υπέροχες ομελέτες.
Η περίπτωση “Passage”
Η Μαριάννα Κόντη και ο Σωτήρης Κύπριος έχουν στήσει στο Μεγάλο Νεώριο μία από τις μεγαλύτερες σχολές θαλάσσιου σκι στην Ευρώπη, με ξένους προπονητές και εγκαταστάσεις υψηλοτάτων αξιώσεων, τις οποίες προτιμούν σοβαροί αθλητές αλλά και όλη η καλή κοινωνία των Αθηνών, που ορκίζεται στο όνομά του. Αν δεν είσαι του σκι, κάνε μια στάση στο πολύ όμορφο café του για να χαζέψεις τις θεαματικές κούρσες των πρωταθλητών (2298042540).
Τα νόστιμα τραπέζια
Ο “Δημήτρης” είναι η γαστρονομική έκπληξη της πόλης, σε ένα γραφικό στενάκι κοντά στο Ρολόι. Απέναντι το ζηλευτό κρεοπωλείο, αυτό που προμηθεύει την ταβέρνα σπαλομπριζόλες, εξαιρετικό συκώτι, σταβλίσιες και T-bone. Έχει και λουκάνικο, αρνί της σούβλας και αρκετά μαγειρευτά, σουτζουκάκια και λαδερά. Οικογενειακή υπόθεση που απασχολεί μερικά από τα εννιά παιδιά του Δημήτρη (2298023709). Στο Μεγάλο Νεώριο, κάθε μεσημέρι και βράδυ, συναντιούνται τα σμιλεμένα beach boys του γειτονικού “Passage” αλλά και η γιαγιά με το μιζ-αν-πλι, όλοι με τα μαγιό εννοείται, για γεμιστά, “καλογεράκι” και στραπατσάδα στην αυλή των θαυμάτων του “Μπουρτζούκου”. Από τις πιο παλιές ταβέρνες του νησιού, από το 1939, με δική της προβλήτα όπου δένει η βάρκα της γραμμής. Ιδανική για παρέες με διαφορετικά γούστα, αφού εδώ θα βρεις και φρέσκο ντόπιο ψάρι και κρεατικά και το κλασικό ελληνικό μαγειρευτό, στα τραπεζάκια πάνω στο νερό (2298023924).
Η θάλασσα πρωταγωνιστεί στο τραπέζι μας
Στην είσοδο της Ζωοδόχου Πηγής, κάτω από τον ίσκιο των πλατανιών, ο Μελέτης και η Νεκταρία έχουν στήσει το πιο γοητευτικό στέκι του νησιού, το “Μελίστακτο”. Φτιάχνουν τα δικά τους γλυκά ανάλογα με την ημέρα, γαλακτομπούρεκο, ραβανί, λέμον πάι με ξύσμα από φρέσκο λεμόνι, σπιτική βυσσινάδα και λεμονάδα, μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού που μπορείς να αγοράσεις και σε βαζάκι, αλλά και ουζάκια με μεζέ ντόπια τυριά, τυρόπιτα ταψιού, σουβλάκι και ομελέτες (6972601190)
Αν θέλεις κάτι απλό και αυθεντικό, μια γραφική, μεσημεριανή τσιπουροσύναξη, ο γαλανόλευκος “Καραβόλος” έχει αυτό που ζητάς: σουπιά με το μελάνι της στα κάρβουνα, ωραία τηγανητή πατάτα, ψαράκι αλλά και χοχλιούς στιφάδο, κατσικάκι στο φούρνο με πατάτες και μαγειρευτά. Σε ένα γραφικό σοκάκι πίσω από το σινεμά (2298026158).
Οι παλιές ταβέρνες του νησιού αξίζουν την προσοχή μας
Η “Primasera” είναι η πιο κλασική, κοσμική ψαροταβέρνα της Πούντας, με θέα στο γαλάζιο και τα ψαροκάικα. Ολόφρεσκο ντόπιο ψάρι, δική τους λακέρδα, καρπάτσο ξιφία, φρέσκα όστρακα, θαλασσινές μακαρονάδες, ωραίο τηγανητό κολοκυθάκι και λευκή ταραμοσαλάτα, αλλά και ψητά κρεατικά για τους αντιφρονούντες (2298023080).
Στα Φούσα, στο δρόμο για το ναό του Ποσειδώνα, ο “Παράδεισος” είναι ένας αληθινός καταπράσινος παράδεισος. Απέναντί σου, πέρα από τις τροφαντές κληματαριές, τις λεμονιές και τις ροδιές, ο Σαρωνικός, στο σπιτικό μιας οικογένειας που ό,τι μαγειρεύει το παράγει στον κήπο της. Αγριοκούνελο, κόκορας κρασάτος με χοντρό μακαρόνι, προβατίνα, ντόπιο αρνάκι, κοντοσούβλι και ζυμωτό ψωμί από τον ξυλόφουρνο (2298023419).
Το ποριώτικο κρασί
Σε ένα γραφικό σοκάκι της Μητροπόλεως, το “Οινοπωλείο Πόρου Άμπελος” έχει σκοπό να σου συστήσει το ποριώτικο κρασί, με στόχο: την αναβίωση και αναβάθμιση ενός κρασιού τόσο παρεξηγημένου όσο η ρετσίνα. Δοκιμάστε την μπλε αλλά και την κόκκινη από Ροδίτη, Ντεμπίνα και Bλάχικο και αρώματα από κόκκινα φρούτα. Μαζί με το κρασί, ελαιόλαδο και προϊόντα με βάση το λεμόνι (6945540951).
Τα ζαχαροπλαστεία
Τα αμυγδαλωτά Πόρου “Δάγκλης”, στην πλατεία Καραμάνου, φτιάχνουν το νοστιμότερο ντόπιο αμυγδαλωτό από το 1976. Πλάι τους, λικέρ, γλυκά του κουταλιού, παστέλι, καρυδάτα και σπιτικό παγωτό σε αυθεντική 60s ατμόσφαιρα (2298024531).
Στο Ζαχαροπλαστείο “Βεσσαλά” σε ένα πανέμορφο κτίριο με κόκκινες πόρτες, στο πιο αριστοκρατικό κομμάτι της παραλίας, δοκίμασα ένα από τα ωραιότερα παγωτά της ζωής μου. Οι χαμογελαστές Δώρα Βεσσαλά (η μαμά) και η κόρη Σωτηρία Αρώνη παντρεύουν τα κλασικά γλυκά με το απόλυτο ιταλικό παγωτό και το παγωτό χωρίς ζάχαρη. Η Σωτηρία σπούδασε χημικός μηχανικός και μετά διδάχτηκε τα μυστικά του αγνού, ιταλικού παγωτού στο Carpigiani Gelato University της Μπολόνια. Αποκλείεται να φύγεις χωρίς να το δοκιμάσεις, μαζί θα αγοράσεις και τις εξαιρετικές μαρμελάδες τους με βιολογικά φρούτα, όνειρο η καραμέλα βουτύρου σε βαζάκι και τα γλυκά του κουταλιού (2298025890).
Στο “Γλύκισμα” γίνεται ο κακός χαμός, ουρές στο πεζοδρόμιο, ιδιαίτερα το πρωί, όταν όλοι ψωνίζουν από εδώ το πρωινό τους. Το “Γλύκισμα” φημίζεται για τον μπακλαβά του με λευκό αμύγδαλο, το ραβανί, το γαλακτομπούρεκο, το ρυζόγαλο και την παραδοσιακή του σχολή εν γένει, εγώ θα το προτιμήσω για την ατμόσφαιρά του (2298025651).
