6 ταβέρνες με κρυμμένες αυλές στην Αθήνα και τα πέριξ

Περνώντας απέξω, αν δεν ξέρεις ότι είναι εκεί, μπορεί και να μην τις πάρεις χαμπάρι. Είναι κρυμμένες αυτές οι αυλές. Στο πίσω μέρος των κτιρίων, πίσω από ψηλούς αυλόγυρους, ανάμεσα σε πολυκατοικίες. Είναι και νόστιμες.

Αυτές τις μέρες που θα ξαναβρεθούμε με την παρέα να πούμε για τις καλοκαιρινές μας περιπέτειες σε διάφορες θάλασσες και ηλιότοπους, που θα θέλουμε λίγη ώθηση για να ανασυνταχθούμε και να προσαρμοστούμε στα της πόλης, μια ταβέρνα με αυλή είναι καλή ιδέα. Υπάρχουν διάφορα στέκια που πρασινίζουν τις γειτονιές, αλλά αυτή τη φορά λέμε να πάμε σε ένα από τα πιο «κρυμμένα» για να τσιμπήσουμε και να πιούμε ένα κρασί ή ένα τσίπουρο. Με αυλή που αν δεν ξέρεις ότι είναι εκεί μπορεί και να μην την πάρεις χαμπάρι, κρυμμένη πίσω από χαμηλούς ή πιο ψηλούς αυλότοιχους, στο πίσω μέρος κάποιου κτιρίου ή ανάμεσα σε πολυκατοικίες. Τέτοιες αυλές είναι αυτές που μαζέψαμε εδώ, οι οποίες κλείνουν απέξω κίνηση και φασαρία, και κρατάνε το τέμπο στο ρελαντί. Προστατευτικό κουκούλι, με μπόνους πολλών λογιών μεζεδάκια, κεφτέδες, παϊδάκια ή μαγειρευτά.

Η -όνομα και πράγμα- Αυλή στου Ψυρρή

Η Αυλή είναι όλη κι όλη μια αυλή. Στριμωχτή ανάμεσα σε παλιά κτίρια στου Ψυρρή, πρέπει είτε να μυρίσεις τα δάχτυλά σου ότι κάπου εκεί βρίσκεται ένα ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο –γιατί στ’ αλήθεια θυμίζει αυλή των Κυκλάδων του προηγούμενου αιώνα– ή να πας συστημένος, γνωρίζοντας ότι κάπου πίσω από τα μπαχαράδικα της Ευριπίδου περιμένει ένα μικρό όνειρο που θα δώσει μια τύποις παράταση στις τελειωμένες πια καλοκαιρινές διακοπές. Στην εσωτερική αυλή ενός παλιού κτιρίου του 19ου αιώνα, σε ένα παρήγορο σκηνικό παλιάς Ελλάδας μοιραζόμαστε χύμα κρασί και μπίρες, τηγανιές με συκώτι και χοιρινό, σπετζοφάι και κεφτέδες. Μια αγγουροντομάτα στη μέση, λουκάνικο μυρωδάτο και αφράτες ομελέτες, και στα ηχεία Καίτη Γκρέυ και Μαίρη Λίντα για τα ντέρτια. Ν.Μ.

Το στέκι του Ηλία: παϊδάκια στην χαλικόστρωτη αυλή

Ιδανικό για έξοδο με τα παιδιά ταβερνάκι ο Ηλίας, μια και έχει τραπέζια στον πεζόδρομο στο ένα μαγαζί και πιο κάτω, στο άλλο μια ωραία αυλή, κοινό μυστικό των Αθηναίων. Εκεί έχει δέντρα για δροσιά, δεντρολίβανα, λεβάντες και χαλίκια και όλα όσα χρειάζονται για να φανταστείτε ότι βρεθήκατε για λίγο σε χωριό. Η ειδικότητά τους είναι τα μαστόρικα ψημένα παϊδάκια, και τα συμπληρώνουν με πατάτες κομμένες στο χέρι και 5-6 κλασικά ταβερνίσια συνοδευτικά. Μ.Π.

Θεσσαλονίκης 7, Θησείο Τ/ 210-34.22.407 και Επταχάλκου 5, Θησείο Τ/ 210-34.58.052

Το κουτούκι: μια χωριάτικη αυλή κρυμμένη στο Χαλάνδρι

Πίσω από μια μια διπλοκατοικία στο Χαλάνδρι κρύβεται ένα απλό λαϊκό ταβερνάκι για νοσταλγούς. Ταμπέλα δεν έχει, νομίζω. Τουλάχιστον εγώ δεν την είδα. Αν δεν το ξέρεις πας στα ψαχτά. Προσπερνάς τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα των κατοίκων, μπαίνεις από την ανοιχτή καγκελόπορτα και ξαφνικά βρίσκεσαι σε αυλή από αυτές που στην Αθήνα πια δεν βρίσκεις και πολλές –είναι λίγο σαν να ταξίδεψες με χρονομηχανή ή να διακτινίστηκες σε κάποιο χωριό–, με αύρα παλιακή, ασβεστωμένα δεντράκια, φουντωτές γλάστρες στη σειρά και γατιά να τριγυρνάνε στα πόδια σου και να απαιτούν μεζεδάκι. Το φαγητό (φάβα, ρεβύθια φούρνου, παϊδάκια, γαρδουμπάκια λαδορίγανη, σουβλάκι από πρόβειο κρέας), συμπαθητικό, για ένα παρεϊστικο βράδυ μετά τις διακοπές, χωρίς να ξοδέψεις πολλά, είναι μια χαρά. Εμείς πήραμε μπίρα, κρασί έχει χύμα. Α.Σ.

Υψηλάντου 5, Χαλάνδρι, Τ/ 210-68.54.234

Σισλί: μερακλίδικα μεζεδάκια, πράσινο και χαλικάκι

Η πολίτικη μελιτζανοσαλάτα, η καυτερή εσμέ, τα νόστιμα μαντί, που τα φτιάχνουν μεγαλούτσικα και τα περιχύνουν με γιαούρτι με σκόρδο και σάλτσα πιπεριάς, τα σουτζουκάκια σχάρας, τα κεμπάπ, τα μπορέκια, τα τας κεμπάπ και το ντονέρ τα καλοκαίρια βγαίνουν έξω – μαζί τους και κάποια πιάτα της εποχής, όπως τα στρογγυλά κολοκύθια που τα γεμίζουν με ρύζι και κιμά ή μελιτζάνες ιμάμ… Πίσω από το πέτρινο κτίριο, κάποτε χάνι, που φιλοξενεί το Σισλί, κρύβεται μια αυλή στρωμένη με χαλικάκι, τριγυρισμένη από πράσινο, με τραπέζια και ξύλινους πάγκους, ένα πηγάδι και μερικά κοφίνια που έχουν ξεμείνει από το παλιό πατητήρι. Και τα γλυκά έχουν άρωμα Ανατολής σ’ αυτό το μαγαζί που μαγειρεύει νόστιμα πιάτα πολίτικα, σμυρνέικα και ποντιακά. Οπότε κλείνεις με κιουνεφέ, κατμέρ, καζάν ντιπί ή εκμέκ με καϊμάκι. Α.Σ.

Λεωφόρος Μεσογείων 376, Αγία Παρασκευή, Τ/210-60.08.885ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΤαβέρνα «Ο Ρέρας»: 80 χρόνια στο Λαύριο σερβίρει μόνο άγριο ψάρι

Καραβίτης: στην πιο παλιά αυλή του Παγκρατίου

Από το 1926 κρατάει η ιστορία ταβέρνας που τον χειμώνα σερβίρει μέσα στο μαγαζί και το καλοκαίρι στην απέναντι κρυφή, κατάφυτη, πλακόστρωτη αυλή. Τα λεπτοκομμένα παϊδάκια, οι χεράτες πατάτες τηγανητές σε βαθιά γαβάθα, οι τρυφερές μπριζόλες, τα χόρτα τα τραγανά και τα αρωματικά κεφτεδάκια που βγαίνουν από την κουζίνα χορταίνουν παλιούς και καινούργιους θαμώνες. Μ.Π.

Παυσανίου 4, Παγκράτι, Τ/ 210-72.15.155

Το Λάζο, στην πιο όμορφη γωνιά της Κερατέας

Κάθε φορά που έρχεται κατά την Κερατέα, για μπάνιο στη θάλασσα κυρίως, κάποιος φίλος ή γνωστός, και με ρωτάει πού να πάει για φαγητό, προτείνω πάντα το Λάζο. Δεν είναι μόνο το εξαίρετο φαγητό του, με τα τοπικά υλικά, εμπνευσμένο από τη μεσογείτικη κουζίνα. Είναι κι εκείνη η κρυφή αυλή του στην πίσω πλευρά του μαγαζιού, απομονωμένη από τον κεντρικό δρόμο, που βλέπει σε ένα παλιό πλακόστρωτο άπλωμα, με το ωραίο κτίριο του πρώην δημαρχείου, το παμπάλαιο εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπη και τα παλιά αγροτικά κερατιώτικα σπίτια που συμπληρώνουν την εικόνα. Μια αυλή άνετη, φωτεινή, δροσερή, ήσυχη, που σε ηρεμεί όταν τρως και σου γνωρίζει μια από τις πιο όμορφες γωνιές της Κερατέας. Ζεστή υποδοχή από τον ιδιοκτήτη Χρήστο Τόλλια, αληθινά νόστιμο φαγητό και ωραία επιλογή από μεσογείτικα κρασιά ολοκληρώνουν την όλη εμπειρία. Β.Κ.

Αθηνών Σουνίου 53, Κερατέα, Τ/ 2299-042.828

ΠΗΓΗ