Ο Άγγελος Αντωνόπουλος, γεννημένος στις 16 Ιανουαρίου 1932 στον Πειραιά, είναι ένας από τους πιο καταξιωμένους Έλληνες ηθοποιούς, με μακρά πορεία στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Στα 93 του χρόνια, έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση και παρά την απόσυρσή του, διατηρεί τη γοητεία και την αξιοπρέπεια που τον χαρακτήριζαν καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του.
Στις πιο πρόσφατες δημόσιες εμφανίσεις του, ο Άγγελος Αντωνόπουλος παρουσιάζεται με μακριά λευκά μαλλιά και γενειάδα, διατηρώντας την επιβλητική του παρουσία. Παρά τις προκλήσεις της ηλικίας, παραμένει πνευματικά ενεργός και διατηρεί το χαρακτηριστικό του στυλ.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, συνεργάστηκε με σημαντικούς σκηνοθέτες, όπως ο Κάρολος Κουν, και συμμετείχε σε πλήθος θεατρικών παραστάσεων και κινηματογραφικών ταινιών. Επιπλέον, έχει εκδώσει δύο μυθιστορήματα και μία ποιητική συλλογή, αποδεικνύοντας την πολυδιάστατη καλλιτεχνική του φύση.
O λόγος για το Οι επιβάτες του φεγγαριού και το Μη μιλάς πατέρα, έχεις πεθάνει, καθώς και την ποιητική συλλογή με τίτλο Αφύλακτη διάβαση.
Ο Άγγελος Αντωνόπουλος παραμένει μια σεβαστή μορφή στον καλλιτεχνικό χώρο, με την προσφορά του να αναγνωρίζεται ευρέως από το κοινό και τους συναδέλφους του.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε μία νέα φωτό στα social media:

Σε παλαιότερη συνέντευξη είχε μιλήσει για την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση:
Μέσα στην επιτυχία του Μουσούρη έρχεται η πρόταση του Κουτσομύτη για τον «Άγνωστο πόλεμο». Μέχρι εκείνη την ώρα η τηλεόραση δεν ήταν καθόλου ελκυστική. Φοβόμουν και καθώς ήμουν πρωταγωνιστής σε ένα από τα καλύτερα θέατρα της Αθήνας, σκεφτόμουν: «Να σπάσω τα μούτρα μου στην τηλεόραση, να γίνω ρεζίλι;». Ο Κουτσομύτης με έπεισε να παίξω. Άρχισαν οι προβολές και μετά από 4-5 εβδομάδες, μια Κυριακή, βγαίνω στη σκηνή και χαλάει ο κόσμος. Πέταγαν γαρδένιες, σαν να ήμασταν στα μπουζούκια.

Αυτό που ακολούθησε τα επόμενα τρία χρόνια ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Σταματούσαν τα πάντα για να δουν τη σειρά. Στους Χαιρετισμούς ο παπάς δεν έβρισκε εκκλησίασμα. Ήταν πολλή μεγάλη επιτυχία, που όμως δέχτηκε καταιγισμό πυρών. Αλλά εγώ δεν είχα λόγο να μην παίξω.